torenvalk

13-12-2015

Torenvalk Man

17-02-2012

Jonge Torenvalk.

Hieronder een volwassen torenvalk, gemaakt op de plompentoren in zeeland.

De torenvalk (Falco tinnunculus) is een vogel uit de familie van valken (Falconidae). Een andere naam is ook roodvalk.

Kenmerken

Een volwassen exemplaar is 30 tot 38 centimeter groot.^[2] Het mannetje heeft een grijsblauwe kop en nek, een roodbruine rug en vleugels met donkere vlekken. De staart is blauwachtig grijs en heeft een zwarte eindband. Het vrouwtje is identiek aan het mannetje, maar heeft een bruine kop en nek, dwarsbandjes op de rug en vleugels en een bruine staart.

Voedsel

Het voedsel bestaat voornamelijk uit kleine zoogdieren en insecten, bijvoorbeeld muizen en kevers.

Voortplanting

Ze bouwen zelf geen nest, maar kiezen vaak een oud kraaiennest als nestplaats. Ook gebruiken ze graag nestkasten waar ze zicht hebben op een open ruimte waar ze kunnen speuren naar voedsel. Het legsel bestaat uit vier tot negen witte, rode of geelgrijze eieren.

Verspreiding

Het gehele jaar komen torenvalken in een groot deel van Europa voor, waaronder Nederland en België. In Scandinavië en Noord-Rusland zijn de dieren alleen in de zomer aan te treffen. Ze komen voor op allerlei plaatsen, van weilanden en bosranden tot ook in steden. De dieren zijn vaak te zien langs autowegen.

De soort telt 11 ondersoorten:

F. t. tinnunculus: van Europa en noordwestelijk Afrika tot Siberië.
F. t. perpallidus: van noordoostelijk Siberië tot noordoostelijk China en Korea.
F. t. interstinctus: van de Himalaya tot Japan en Indochina.
F. t. objurgatus: zuidelijk India en Sri Lanka.
F. t. canariensis: Madeira en de westelijke Canarische Eilanden.
F. t. dacotiae: de oostelijke Canarische Eilanden.
F. t. neglectus: noordelijk Kaapverdië.
F. t. alexandri: zuidelijk Kaapverdië.
F. t. rupicolaeformis: noordoostelijk Afrika en Arabië.
F. t. archeri: Socotra, Somalië en noordoostelijk Kenia.
F. t. rufescens: van West-Afrika tot Ethiopië, zuidelijk naar noordelijk Angola en Tanzania.
Bidden

Torenvalken kunnen stil in de lucht hangen met snelbewegende vleugels (“bidden“) en een gespreide staart. Tijdens het bidden kijken ze naar beneden op zoek naar een prooi. Als ze deze hebben gevonden, duiken ze erop af.