Kwak

Leefwijze

Deze solitaire jagende vogel heeft een uitstekend gezichtsvermogen en jaagt voornamelijk in het donker. Hij wacht doodstil in of langs het water op zijn prooi. Overdag verschuilen ze zich in dicht struikgewas.

Volgens historische bronnen waren er in de veertiende eeuw grote kwakkenkolonies in Nederland. In de negentiende eeuw was hiervan nog één kolonie van ca. 100 paar over. In de twintigste eeuw waren er alleen nog broedende kwakken in de Biesbos en een enkele andere plaats in Nederland. Daarna werden incidenteel weer nesten gevonden. Niet altijd is duidelijk of het werkelijk wilde vogels betreft, want er zijn in de twintigste eeuw voortdurend pogingen gedaan om herintroductie te laten slagen met kwakken uit dierenparken. Tussen 1995 en 2007 was er een geleidelijke stijging van het aantal gevonden broedparen tot bijna 50 paar, daarna fluctueerde de aantal tussen de 30 en 40.

In Vlaanderen komt hij onder andere voor in de Zwinstreek en de omliggende polders. De soort is in 2004 als niet meer wild voorkomend op de Nederlandse rode lijst gezet. De soort staat als zeldzaam op de Vlaamse rode lijst. De kwak staat als niet bedreigd op de internationale rode lijst van de IUCN, maar valt wel onder het AEWA-verdrag.

(Tekst bron: nl.wikipedia.org)

(bron: wmnatuurfotografie.nl)