Vogels
Rosse stekelstaart (Waarschijnlijk vrouwtje) 05-10-2014
05-10-2014
05-10-2014
06-102014
Beschrijving
De woerd heeft een zwarte kop en hals, witte wangen en een lichtblauwe snavel. De borst, flanken en rug zijn kastanjerood, de buik is dofbruin en vermengd met wit. De onderstaartdekveren zijn wit. Ze hebben een puntige staart die grijsbruin is. De poten zijn donkerblauw. Het vrouwtje heeft een bruingrijse met donkerbruine bovenkop en dito gekleurde strepen van de ondersnavelbasis tot de oorstreek. De snavel en de poten zijn donker grijsblauw.
Verspreiding en habitat
De rosse stekelstaart leeft in geheel Amerika, behalve oostelijk Noord-Amerika. Daar leeft hij in ondiep, voedselrijk water met een weelderige vegetatie. De soort heeft zich ook gevestigd als exoot in Europa. De rosse stekelstaart mengt zich in de vrije natuur onder de witkopeenden en vormt bastaards. Daardoor dreigt de zeldzame witkopeend te sterven. Daarom worden er projecten uitgevoerd om de rosse stekelstaart in West-Europa uit te roeien.
In de lijst van de IOC World Bird List worden twee ondersoorten genoemd: O. jamaicensis jamaicensis (West-Indië) en O. jamaicensis rubida (Verenigde Staten en Canada). Het ras O. jamaicensis andina dat voorkomt in Colombia bestaat mogelijk uit bastaards tussen de rosse stekelstaart en de Andesstekelstaart.
Voorkomen als exoot in Nederland
Deze vogel wordt ook in Nederland beschouwd als een invasieve soort (exoot). Sovon Vogelonderzoek Nederland doet speciaal onderzoek naar het voorkomen van de rosse stekelstaart. Deze eend broedt sinds de jaren 1990 in beperkt aantal in Nederland. In 2008 werd het aantal broedparen geschat op 16 tot 20, in 2012 werden slechts 8 paren geteld. De broedvogels zijn waarschijnlijk afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk. Ook ontsnappen vogels uit volières in Nederland. Het aantal broedparen neemt mogelijk af dankzij het uitroeiingsprogramma in Engeland ter bescherming van de bedreigde witkopeend.
(Tekst bron: nl.wikipedia.org)
(bron: wmnatuurfotografie.nl)
zondag, oktober 5th, 2014 at 11:57
Patrijs
De patrijs of het veldhoen (Perdix perdix) is een akkervogel uit de familie van fazanten (Phasianidae).
Kenmerken
Een volwassen patrijs is ongeveer 30 centimeter groot. Hun poten zijn grijs, de kop is kastanjebruin evenals de keel. Mannetjes hebben bovendien een kastanjebruine buikvlek in de vorm van een hoefijzer. De vrouwtjes hebben een kleinere vlek, de jongen hebben geen vlek. Voor de rest heeft het vrouwtje dwarsbanden op de vleugeldekveren. (in tegenstelling tot bij de gewone fazant). De broedduur van de Hongaarse of grijze patrijs bedraagt 26 dagen (fazant 24 dagen). Omdat patrijzen gevoelig zijn voor infecties is deze soort zeer moeilijk te kweken in gevangenschap. Ook zijn de dieren in tegenstelling tot kwartels, fazanten en kippen monogaam.
Leefwijze
Het voedsel bestaat uit zaden, insecten, spinnen en wormen.
Voortplanting
Het legsel bestaat uit acht tot twaalf grijsbruine tot grijsgele eieren.
Verspreiding en leefgebied
De patrijs is een standvogel die in het overgrote deel van Europa voorkomt, waaronder in Nederland en België. Uitzonderingen zijn het Iberisch Schiereiland, Noord-Scandinavië en Zuid-Griekenland.
Patrijzen komen vooral in kleinschalige open terreinen voor, zoals weilanden, akkers en braakliggende terreinen met houtwallen of heggen. Ze broeden op het gras, heide, in moerassen, duinen en lage heuvels.
(Tekst bron: nl.wikipedia.org)
(bron: wmnatuurfotografie.nl)
zondag, september 7th, 2014 at 13:14
20-06-2014
Zwarte stern
20-06-2014
Zwarte sterns zijn vogels van ondiepe, zoete tot brakke moerassen en wateren. Gebroed wordt in zompige weilanden en verlandingszones, bij voorkeur in velden van krabbescheer en op eilandjes van plantenresten. In de broedtijd worden vooral grote insekten gegeten. Daarnaast staan ongewervelden en vis op het menu. Het zijn trekvogels, die ’s winters voor de kust van tropisch West-Afrika bivakkeren. Sterns maken deel uit van het Nederlandse laagland-landschap en zijn onlosmakelijk verbonden met uitgestrekte natuurgebieden van rivierdelta en laagveenontginningslandschap.
Voedsel- en broedbiotoop.
Uitgestrekte velden van krabbescheer, waterviolier en fonteinkruiden en een welige, soortenrijke oeverzone (verlandingsmoeras) vormen het leefgebied van deze vogel van zoet- en brakwatermoerassen. Zwarte sterns duiken naar visjes en insecten in het water. Het nest wordt gemaakt op een losgeslagen kragge of een bijeengeraapte kluit drijvende vegetatie.
(Tekstbron: Vogelbescherming.nl)
(bron: wmnatuurfotografie.nl)
dinsdag, juli 22nd, 2014 at 11:26
24-05-2014.
Gele Kwikstaart.
24-05-2014
20.30uur. Een koppel dat totaal niet schuw was kwamen tot een meter dicht bij mij.
24-05-2014 20.30uur
De vogel is een vogelsoort met een groot verspreidingsgebied. Deze vogels hebben een voorkeur voor open landbouwgebieden met een dichte vegetatie van 40 tot 65 cm. hoogte. Het zijn insecteneters. ‘Gele kwikken’ wippen de staart regelmatig met felle schokkende bewegingen op en neer: het typische ‘kwikken’ van de staart.
Vogeltaxonomen onderscheiden tenminste 10 verschillende ondersoorten; al met al een gecompliceerde groep van verwanten. Van de Engelse gele kwikstaart (M. flavissima) is de status onduidelijk. Sommigen onderscheiden deze als een aparte soort, anderen classificeren deze als ondersoort van deze vogel.
(bron: wmnatuurfotografie.nl)
(Tekstbron: Vogelbescherming.nl)
zaterdag, mei 24th, 2014 at 20:30
06-05-2014. Vleermuis in de tuin.
Je ziet de weerspiegeling van de vleermuis op in de glasplaat van de salontafel.
(bron: wmnatuurfotografie.nl)
dinsdag, mei 6th, 2014 at 20:46
Gekraagde roodstaart die zijn jongen gaat voeren.
18-05-2014
In vlucht op weg naar zijn jongen.
18-05-2014
Man
21-04-2014
De gekraagde roodstaart is een vogelsoort van oude, parkachtige bossen. Deze vogelsoort is vooral te vinden op de zandgronden. Open plekken, oude bomen, graslanden of heiden moeten elkaar afwisselen. Het zijn holenbroeders, welke ook wel van nestkasten gebruik maken. De aanwezigheid van een gekraagde roodstaart blijft vaak onopgemerkt: het is nogal een schuwe en onopvallende vogelsoort die vaak pas opvalt wanneer het mannetje uitbundig zit te zingen. De vogel is tegenwoordig niet meer zo algemeen als enkele decennia geleden
(bron: wmnatuurfotografie.nl)
zaterdag, mei 3rd, 2014 at 08:50
10-04-2014
Boerenzwaluw.
vrijdag, april 18th, 2014 at 10:29
Grote Kruisbek 18-02-2014 16.00uur. Na vier uur liggen kwam er gelukkig deze vrouwtjes kruisbek heel even wat drinken. Plaats, Malden bij Nijmegen.
Gemaakt in Noord Brabant op 22-01-2014 11.50uur
Een of twee keer per dag komen de kruisbekken drinken.
Hier nog een plaatje met een man en drie vouwtjes.
Omschrijving
Hoewel de grote kruisbek wat groter is dan de gewone kruisbek, is de grote kruisbek het makkelijkst te onderscheiden aan de zwaardere snavel en de in verhouding grotere kop die bovendien meer grijs bevat. De uiteinden van de snavel zijn stomper en slechts weinig gekruist; de punt van de ondersnavel steekt nooit boven de punt van de bovensnavel uit. De ondersnavel is bovendien gehoekt, terwijl deze bij de gewone kruisbek geleidelijk afbuigt. Het voorhoofd en de kruin zijn vlakker, terwijl de veren in de achternek enigszins uitsteken. Net als bij de gewone kruisbek is het vrouwtje olijfgroen met een gele stuit en donkere vleugels. Het verenkleed van juveniele vogels is grijsbruin en getekend met donkere strepen.
Informatie
De grote kruisbek is in Nederland een erg zeldzame gast die heel af en toe tot broeden komt. Het kleinere broertje, de kruisbek is veel algemener in ons land. De grote kruisbek heeft een ‘dikkere’ nek dan de gewone kruisbek, en de ondersnavel komt niet boven de bovensnavel uit als je hem van opzij ziet. De soorten lijken erg op elkaar en alleen ervaren vogelaars zijn in staat verschillende soorten uit elkaar te halen. In sommige jaren komen er vanuit het hoge noorden invasies van kruisbekken, die hun normale broedgebied ontvluchten uit gebrek aan voedsel. In zulke groepen zit dan ook nog weleens een aantallen grote kruisbekken. Als deze dan in de winter blijven hangen kunnen ze het jaar daarop tot broeden komen.
woensdag, januari 22nd, 2014 at 11:50
15-12-2013
De kleine barmsijs broedt in tegenstelling tot zijn grotere broertje, de grote barmsijs, wel in Nederland. Toch kom je een kleine barmsijs niet snel tegen, het aantal broedparen is namelijk vrij laag. De duingebieden aan de kust en Limburg vormen de bolwerken van deze soort in Nederland. In de winter overwintert de grote barmsijs ook in Nederland en beide soorten barmsijzen zijn dan soms in gemengde groepen te vinden. De kleine barmsijs is dan te onderscheiden door z’n donkerder bruine uiterlijk en de minder contrasterende vleugelstrepen.
zondag, december 15th, 2013 at 12:16
Boomklever.
09-11-2013
maandag, december 9th, 2013 at 11:14
