zwartkop

15-05-2016

De zwartkop (Sylvia atricapilla) is een zangvogel uit de familie van zangers (Sylviidae).

Kenmerken

De zwartkop is een succesvogel. Door steeds natuurlijker bosbeheer en het ouder worden van bossen in Flevoland en in de duinen is het aantal zwartkoppen sterk toegenomen. Door deze ontwikkelingen is het zangtalent van de zwartkop overal in Nederland te horen. In vergelijking met het naaste familielid – de tuinfluiter – gaat de voorkeur uit naar oudere bomen en struiken. Zwartkoppen danken hun naam aan de zwarte veertjes boven op de kop, als een zwarte alpinopet. De vrouwtjes van de zwartkop heten óók zwartkop, maar hebben een roestbruin petje op. De rest van de vogels is vrijwel egaal muisgrijs van kleur.

Het verenkleed van deze trekvogel is aan de bovenzijde grijsbruin en aan de onderzijde vuilwit. Het mannetje heeft een zwarte kruin, terwijl het vrouwtje een roodbruine heeft.

Leefwijze

Het voedsel bestaat uit insecten, bessen en vruchten.

Voortplanting

Het legsel bestaat uit drie tot zes lichtgele, bruingrijze of groene eieren met grijze ondervlekken.

Verspreiding en leefgebied

Zwartkoppen komen tijdens het broedseizoen in vrijwel heel Europa voor. In de winter bevinden ze zich in Zuid-Engeland, Ierland, West-Frankrijk en rond de Middellandse Zee. In Nederland en België zijn ze te zien vanaf april. De vogel leeft in parken, tuinen en open loofhout met veel ondergroei.

De soort telt 5 ondersoorten:

S. a. gularis: Kaapverdië en de Azoren.
S. a. heineken: het westelijk en zuidelijk Iberisch schiereiland, Madeira, de Canarische Eilanden en noordwestelijk Afrika.
S. a. pauluccii: van oostelijk Spanje tot centraal en zuidelijk Italië, het noordelijke deel van Centraal-Afrika.
S. a. atricapilla: van westelijk Europa tot zuidwestelijk Siberië en noordelijk Kazachstan.
S. a. dammholzi: van oostelijk Turkije tot noordelijk Iran.